SEN GELİNCE AKLIMA 

Seni gelince aklıma 

Gözlerim dolu dolu oluyor, 

Konuşsam, sesim titriyor 

Boğazım düğümleniyor 

Kelimeler boğuluyor  

Bir adım atsam, yer yarılıyor

Başım dönüyor, herşey birbirine giriyor

 

Bir şeyler söyle bana  

Bir şeyler söyle, susma   

Bir sesin gelse, bir nefeslik yoldan  

Bir umut sızsa kör karanlıktan  

İçimde çırpınan biri var,  

Konuşmuyor, ama bağırıyor  

Susuyor, ama ağlıyor  

Bir gölge gibi dolaşıyor damarlarımda  

Bir boşluk gibi büyüyor göğsümde  

Bir rüya gibi geçiyor zaman,  

Tutunamıyorum kıvrımlarına  

Her saniye bir yara açıyor  

Her nefes, eksiliyor içimde  

Gecenin koynunda bir ses duyuluyor 

Ben miyim o, yoksa sesim mi yankılanıyor?  

Bir yıldız düşüyor gözlerimden  

Bir dilek tutuyorum, ama dilek de kayboluyor  

Ayaklarımda zincir, kalbimde fırtına  

Yürümek istiyorum, ama yol yok  

Tutmak istiyorum, ellerim titriyor 

Sevmek istiyorum, yüreğim kanıyor 

Bir ışık arıyorum,  

Kırık bir aynada kendimi tanımaya çalışıyorum  

Sen varsın belki bir kıyıda  

Sesin, bir dua gibi dolanıyor kulaklarımda

Bana bir şeyler anlat 

Benim sesim kısılıyor 

Fatih Mehmet Yiğit