Kadın, kadın?!
Onu duymak, duyurmak isterken
Yakar düşüncemi bir şule, bir zehirli diken
Bütün hayatı çiçeklendiren fakat o.. niçin,
Niçin ezilsin o, bilmem niçin sürüklensin?!
Kadın-güneş, çocuk-ay, nuru ay güneşten alır
Kadınsız ülke çabuk mahvolur, zavallı kalır.
Kadın eli ile fakat bahtiyar olur şu cihan.
O bir melek... onu takdis eder büyük Yaradan.
O pek sevimli, güzel, ince, nazlı bir hilkat,
Onun ayakları altındadır fakat Cennet:
Kadın gülerse şu ıssız muhitimiz gülecek,
Sürüklenen beşeriyet kadınla yükselecek...
Şehit Türkçü Hüseyn Cavid
( 1882 - 1941 )
( Şairin Peygamber adlı manzum oyunundan bir bölüm )
( Azerbaycan )
Yorumlar
Yorum Gönder