ÖZGÜRLÜK VE YURT 

Özgürlüktür  
gökyüzünü ve yurdunu sevmek,  
Toprağı ve insanıyla  
yürekten haykırmaktır  
memleketin türküsünü.  

Eğer  
sevdam değilse insan  
ve toprak,  
ekilen her buğday  
umut olur mu sofrada?  

İnadına rüzgârı yarıp  
dağların ardında  
çiçek açar mı kalbimde bahar?  

Özgürlüktür  
yurdunu sevmek  
ve  
yürekli bir sesle  
“uğrunda yaşarım ve ölürüm”  
diyebilmek.  

Özgürlüktür  
çocukların gülüşünde  
geleceği görmek,  
annelerin duasında  
yarına inanmak,  
babaların alın terinde  
ekmeği kutsamak.  

Bir bayrak dalgalanırsa gökte,  
bir ezan yankılanırsa ufukta,  
bir türkü söylenirse meydanda,  
işte o an  
özgürlük  
yurdun kalbinde  
yeniden doğar.  

Ve bilirim,  
özgürlük yalnızca bir söz değil,  
bir nefes,  
bir direniş,  
bir sevdadır.  

Yurt,  
toprağın kokusu,  
suya düşen gölge,  
çocuğun ilk adımıdır.  
Onu sevmek,  
özgürlüğü sevmektir.  

Özgürlüktür  
birlikte yürümek,  
birlikte direnmek,  
birlikte gülmek.  
Ve  
birlikte haykırmaktır:  
“Bu toprak bizim,  
bu gökyüzü bizim,  
bu yurt bizim!”  

Fatih Mehmet Yiğit