İy ‘ışk delüsi olan ne kaldun perâkende

Ol seni delü kılan yine sendedür sende

Dünyâ âhiret ol Hak yir-gök toludur mutlak

Hîç gözlere görinmez kim bilür ne nişânda

Her kim anı gördüm dise gerek oda yakalar

Her kim ana şek getürür ne dînde ne îmânda

Ger meyhâneye vardum ansuz yir göremedüm

Yine ana sataşdum girdüm dahı külhânda

Her kim aradı cismin cisminde buldı hasmın

Ne dünyâ âhret ana ne assı ne ziyânda

Bir niçesine kaç dir bir niçesine tut dir

Kaçanla bile kaçar bile turur turanda

Ugrı diyü kullarını giriftâr iden ol

Meded idüp irişen gine bile zindânda

Eydürler miskîn Yûnus niçün delü oldun sen

Ne ‘akl u ne fehm kalsun iş bu sırrı tuyanda

Türk Bilge Eren 

Yunus Emre

***

Ey Aşk, Hakikat delisi 

Neden parça parça kaldın böyle?

Seni deli kılan, sendedir sende

Dert sendedir, derman sende...

Fatih Mehmet Yiğit