YÜREĞİM YANGINLARDA TUTSAK 

Ne sen sor ne ben söyleyeyim
Yaşayamadığımız yılları
Talan olmuş bir yürektir vurgun yediğimiz
Alev alev yükselirken ağıtlar
Katran karası şehirlerden
Terk etmek zordur
Yaşamadığımız, fakat acısına katlandığımız
Bahar tadı sevdaları
Ve verdiğimiz kavgaları
Ve yediğimiz kurşunları
Bir of bile çekmediğimiz
Derin bir ah demediğimiz
Sevgilinin kömür karası gözlerine
Aldırış bile etmeden
Hoşçakal bile diyemeden
Yüreğimizi rehin bırakıp
Terk ediyorduk bu şehri
Katlanmak zordu ayrılığa,
Dayanmak zordu yalnızlığa,
Yinede hayattan yılmıyorduk, yıkılmıyorduk
Ölümüne seviyorduk ölümüne…

Fatih Mehmet Yiğit