YAŞA YAŞAYABİLİRSEN...

Kader kör bir kuyudur  
Çık, çıkabilirsen  
Taş taş duvar olur  
Yık, yıkabilirsen  
 
Her yol çıkmaz, her yol dar  
Nasıl susar insan bu kadar?  
İşte söz, işte karar  
Tut, tutabilirsen  

Umut, karanlıkla örtülmüş  
Yaşam, çilelerle yoğrulmuş  
Ömür, acılarla örülmüş  
Çöz, çözebilirsen  

Yorgunum, takatim bitik  
İçimde sessiz bir çığlık  
Bağrım delik deşik, bir tükenmişlik  
Bağır, bağırabilirsen  
 
Hayat bir bela, hayat bir kavga  
Ömür geçer, geçmez bu sevda  
Sen olmasan iyileşmez bu yara  
Yaşa, yaşayabilirsen  

Gece karanlık, yıldızlar uzak  
Dört yanım pusu, her yanım tuzak  
Ellerim bağlı, gönlüm tutsak  
Kır zincirlerini, kırabilirsen  

Ve bütün yollar aynı yere çıkar,  
Kuyuya, çıkmaza, karanlığa…  
Ama insan yine de savaşır,  
Kurtulmak, mutlu olmak için,  
Yaşamak, özgür kalmak için…  

Fatih Mehmet Yiğit