DELİ GÖNÜL

Deli gönül yollara düşmüş dağlar ardına  

Bir ışıklık umudum kalmış, varamam sana  

Yandım bir deli, deli aşka  

Gönül, sana bu yangın yetmez mi sandın  

Ne doğarsa benim bahtıma, sevdadan doğar  

Gelirse gurbet de inan, inan az gelir  

Savrulur ömrüm benim, vakit sonbahar  

Yalnız dolaşırım gurbet ellerde  

Tutulmuşum bir asi rüzgâra, savrulurum  

Kopmuş zincirlerim, dağlara vurulurum  

Gönül, sana fırtınalar yetmez mi sandın  

Her yara sevdadan, her iz gurbetten kalır  

Bir nefeslik yolum kalmış, tükenir zaman  

Bir adımlık umut kalmış, düşer derman  

Gelirse ölüm de inan, inan az gelir  

Sevdanın ateşiyle yanmak bana yeter  

Avare dolaşırım gönül bağında  

Kervanlar geçer, ben kalırım yollarda  

Bir deli gönül, bir abdal sazla yanar  

Her telinde ayrılık, her sözünde keder  

Ey gönül, dağlar taşlar yoldaşın olsun  

Ey gönül, fırtınalar sırdaşın olsun  

Ne gelirse benim başa sevdadan gelir  

Gelirse gurbet de inan, inan az gelir  

Savrulurum tozlu yollar, sisli geceler  

Bir nefeslik ömrüm kalmış, düşer heceler  

Deli gönül abdal olmuş, gezer deryada  

Sevdanın ateşiyle yanmak bana yeter  

Fatih Mehmet Yiğit