Kırık Sazın Türküsü

Yıkık bir evin duvarında asılı kaldı sesin  
Bir mendil gibi dalgalanıyor rüzgârda adın  
Toprak çatlamış, yağmur bekliyor  
Ben bekliyorum seni, bir ağıt gibi içimde  

Kırık bir sazın telinde yanıyor geceler  
Her nota bir isyan, her ezgi bir dua  
Göçmüş kuşların kanadında taşıyorum seni  
Bir turna gibi, bir efsane gibi, bir yalnızlık gibi  

Kimsesiz mezarlıklarda unutulmuş dualar  
Bir çoban yıldızı gibi parlıyor gözlerin  
Karanlıkta yürüyen bir halkın türküsüsün sen  
Bir destan gibi, bir yangın gibi, bir umut gibi  

Seni anlatıyor şimdi bütün kilimler  
Her motifte bir yara, her ilmekte bir sevda  
Anadolu’nun göğsünde bir çığlık gibi  
Sen varsın, sen yoksun, sen hep oradasın  

Ve ben,  
Bir taş ustası gibi oyuyorum seni  
Zamanın yüzüne, tarihin kalbine  
Bir gün dönersen,  
Bu şiir tamamlanır.

Fatih Mehmet Yiğit