Kalanın Adı Hasret

Yandı içim, külüm savrulmuş  
Gözümde yaş, dilim susmuş  
Bir senin adın unutulmuş 
Kalanın adı hasret yar

Gönül yasta, akıl perişan  
Bir bakışla çöktü cihan  
Ne umut var, ne de nişan  
Kalanın adı hasret yar

“Bitti” dedin, vakit gece  
Yalvardım ben, olmadı hece  
Bir sevda, bir de bilmece  
Kalanın adı hasret yar

Bir mendil, bir tel saç gibi  
Hatıranla doldu kalbi  
Sevdalıyım, oldum deli  
Kalanın adı hasret yar

Yollar uzak, gönlüm yorgun  
Bir gül soldu, bir söz durgun  
Sensiz her an, her şey kırgın  
Kalanın adı hasret yar

Fatih Mehmet Yiğit