YAZ BAHAR

Gönlümde açan çiçek gibi bahar,  

Yandım sevdan ile, sönmez bu nazar.  

Bir gül oldun, dikeninle sarar,  

Gönlümde açan çiçek gibi bahar.

Yollarına serdim ömrümün yükün,  

Sensiz her nefes, zehirden buruk.  

Al canımı, bitsin bu çile, bu hüküm,  

Gönlümde açan çiçek gibi bahar.

Kerem gibi yandım, külüm savrulur,  

Adını anınca içim kavrulur.  

Her gün senin için ölüp dirilsem,  

Gönlümde açan çiçek gibi bahar.

***

Yaz geldi, dağlar bile yanıyor,  

Gönlümde bir isyan, içim kanıyor.  

Senin adınla uyanır her çiçek,  

Ateş gibi yaz, beni sarıyor.

Aşkınla yandım, külüm savrulur,  

Her gece düşümde bir kor olur.  

Yüreğimde bir destan yazılıyor,  

Ateş gibi yaz, beni sarıyor.

Bir gül gibi açtın, sonra solup gittin,  

Bir efsane gibi, iz bırakıp gittin.  

Ben hâlâ Kerem, sen hâlâ Aslı,  

Ateş gibi yaz, beni sarıyor.

İster al canımı, bitsin bu çile,  

İster kal, yaşatayım seni dile.  

Her gün senin için ölmeye razı,  

Ateş gibi yaz, beni sarıyor.

Fatih Mehmet Yiğit