"Türklerde güzellik, sevimlilik, tatlılık, edep, büyükleri ağırlamak, sözünü yerine getirmek, sadelik, öğünmemek, yiğitlik, mertlik gibi sayısız iyilikler görülmektedir"
              Kaşgarlı Mahmud, Divanü Lugat-it-Türk

"Daima sözünde duran, hile bilmeyen, aldatmayı sadece savaşta yapan, ancak bu duruma bile üzülen ve engelleri aşmada son derece maharetli olmaları sebebiyle arap ordularını Türkler kadar titreten bir millet yoktur"
O.Turan, Türk Cihan Hakimiyeti Mefkuresi Tarihi

"Türk'e karşı hicbirsey duramaz. Hiçbir kimse onu yutulacak bir lokma olarak göremez. Türk ancak korkulması gerekenden korkar, ümitsiz bir şeyden medet ummaz. İçi de dışı da birdir. Yaltaklanma, münafıklık, riya, kibir, arkadaşlarına karşı fenalık, sahtekarlıkla başkalarının malını helal saymazlar"
                                                              El-Cahiz

Tanınmış Arap yazar El Cahiz şöyle der:

"Hücum anında Türklerden bin süvari, bin düşman atlısına ok atsa onların hepsini yere sererler. Bu türlü hücuma hiçbir ordu dayanamaz. Türk, vahşi hayvana, kuşa, insana , avinin üzerine pike yapan kuşlara ok atar. O, hayvanını hızla sürdüğü halde, önce arkaya, sağa ve sola , yukarıya ve aşağıya ok atar. Bir dağdan inerken veya bir çukur vadinin içine girerken atını haricinin düz yerinde sürdüğünden daha hızlı sürür. Türk'ün ikisi yüzünde, ikisi kafasının arkasında olmak üzere dört gözü vardır. Türk hücum ettiği zaman şahsı, silahı, hayvanı, hayvanın takımları ile ilgili her şeyi yanında bulundurur. Hızlı yürüyüşe , devamlı yolculuğa, uzun gece yürüyüşlerine ve memleketler kat etmeye gelince, bu hususta o cidden başarılıdır. Atını kendisi yetiştirir, tay iken kendisi yetiştirir atının adını söylerse atı onu takip eder, koşarsa atı arkasından koşar. Türk'ün ömrünün günlerini toplasan atı üzerinde geçen günlerinin daha çok olduğunu görürsün. Altındaki hayvanı dinlendirmek isterse inmeden diğerine biner. Türk hem çoban, hem siyasi, hem cambaz, hem baytar hem de süvaridir. Hülasa, bir Türk başlı başına bir millettir."

(El Cahiz, (Tercüme: R. Şeşen), Hilafet Ordusunun menkıbeleri ve Türklerin Faziletleri, Ankara, 1967 s. 66)...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar