Yetim büyüdü.
Üvey evlat oldu.
Tutuklandı.
Hapse atıldı.
Sürüldü.
İşsiz kaldı.
*
(Şöyle yazıyordu o sıkıntılı günlerde kaleme aldığı günlüğüne:
Harcamalarım fazla değil, zira gelirim hep az.)
*
Yatağından çok siperde yattı.
Hastalandı.
Böbreklerinden.
Cephede yaralandı.
Kolundan, kaburgasından.
Şarapnelle vuruldu.
Gözünden, göğsünden.
Mesleğinden atıldı.
İdama çarptırıldı.
Kardeşleri öldü.
Çocuğu olmadı.
Boşandı.
Karaciğeri iflas etti.
*
Evladı olmayan yetimin, duygularını anlatın evlatlarınıza, 23 Nisan'da…
Anlatın ki, o yetimin kendilerine bıraktığı hediyenin kıymetini kavrasınlar.
*
Kısacık ömründe bir insanın başına ne felaket gelebilirse, hepsi geldi.
Bunu anlatın.
Direnen…
Teslim olmayan ruhu anlatın.
*
Korkmasınlar zorluklardan.
Korkmasınlar tek başına kalmaktan.
Korkmasınlar işsiz bırakılmaktan.
Korkmasınlar beşparasızlıktan.
Korkmasınlar alçaklardan.
Korkmasınlar doğruluktan.
*
Kader, bu topraklarda yaşayan özgür karakterli insanlara mecburi görev yüklüyor, ilelebet mücadele edeceğiz.
Korkmasınlar hayattan.
*
Yürek…
Sadece organ değil.
Bunu anlatın.
#özürdileboğaziçi
Yorumlar
Yorum Gönder