Ölümü yakıştıramazken sevdiklerimize
Ölüm, bir nefes kadar yakındı bizlere
...
Biliyorum ölüm var
Bir gün aniden çıkıp gelecek,
Belki en sevdiklerimizi elimizden alacak
Bizi can evimizden, taa yüreğimizden vuracak
Avuçlarımızda sadece hatıralar kalacak
Bir kaç damla gözyaşı, bir avuç toprak
Bir yanımız boşluk kalacak, bir yanımız hep yarım
Söyle ey ölüm!
Bundan böyle kapanmaz yaralarımızı kim saracak?
Onulmaz acılarımıza kimler merhem olacak?
Biliyorum ölüm var
Her gün ,her an, her saat ölüyor insanlık
Kimi yaşarken, kimi yaşamadan ölüyor
Belki farkındayız, belkide değiliz
Kimi ağlarken, kimi kahkaha atarken
Her gün bir yerlerde birileri ölüyor
Tıpkı içimizde öldürdüklerimiz gibi
Bizde ağır ağır ölüyoruz
Can çekişiyoruz aslında...
Biliyorum ölüm var
Ne diyordu sahipsiz Türkü:
Ölüm varsa bu dünyada, zulüm var
Ayrılık var, biliyorum ölüm var...

Fatih Mehmet Yiğit

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar