Bazı zamanlar vardır, insanın ömründen ömür alır. 2016 ve 2017 yılı zordu benim için, ancak insanlığın bu karanlık ve kötülük çağında yaşadıkları yanında benim yaşadıklarımın bir ehemmiyeti olmasa da; Geri veren yok, yılların bizden aldığını” derken Ovidius, “Kim dayanabilir zamanın kırbacına? Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine Sevgisinin kepaze edilmesine Kanunların bu kadar yavaş Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine Kötülere kul olmasına iyi insanın Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken? Kim ister bütün bunlara katlanmak” derken William Shakespeare, “Hiç insan öldürmediği halde, bir katilden daha cani insanlar gördüm, umudumuzu öldürenleri gördüm" derken Dostoyevski bunları mı kastetti? Bilmem. Bildiğim tek şey 2017 yılının benim ruhumda derin yaralar açtığı ve başımdan kara bulutların hala aralanmadığı? Ancak; zaman her şeyin ilacıdır ve her yara bir gün sarılır yeterki can sağ olsun. Frederich Nietzsche’nin: “En derin denizlerde" boğula'...
