FATİH MEHMET YİĞİT

  İy ‘ışk delüsi olan ne kaldun perâkende Ol seni delü kılan yine sendedür sende Dünyâ âhiret ol Hak yir-gök toludur mutlak Hîç gözlere görinmez kim bilür ne nişânda Her kim anı gördüm dise gerek oda yakalar Her kim ana şek getürür ne dînde ne îmânda Ger meyhâneye vardum ansuz yir göremedüm Yine ana sataşdum girdüm dahı külhânda Her kim aradı cismin cisminde buldı hasmın Ne dünyâ âhret ana ne assı ne ziyânda Bir niçesine kaç dir bir niçesine tut dir Kaçanla bile kaçar bile turur turanda Ugrı diyü kullarını giriftâr iden ol Meded idüp irişen gine bile zindânda Eydürler miskîn Yûnus niçün delü oldun sen Ne ‘akl u ne fehm kalsun iş bu sırrı tuyanda Türk Bilge Eren  Yunus Emre *** Ey Aşk, Hakikat delisi  Neden parça parça kaldın böyle? Seni deli kılan, sendedir sende Dert sendedir, derman sende... Fatih Mehmet Yiğit

  İNADINA YAŞAMAK Öyle bir ömür yaşadım ki   Aydınlığı da gördüm, karanlığı da.   Öyle bir sevda tattım ki   Aşkı da yaşadım, ayrılığı da.   Öyle bir kavga verdim ki   Umudu da bildim, umutsuzluğu da.   Öyle bir yol yürüdüm ki   Dağları da aştım, uçurumları da.   Öyle bir düş gördüm ki   Kavuşmayı da yaşadım, kaybolmayı da.   Öyle günler yaşadım ki   Yıldızları da gördüm, beton duvarları da.   Öyle bir yaralar sardım ki   İyileşmeyi de tattım, iziyle yaşamayı da.   Bazıları beklerken mucizeleri sessizce,   Ben kendi savaşımı verdim,   Kendi yolumu kendim çizdim.   Bazıları beklerken baharı sessizce,   Ben kışın ayazında yürüdüm,   Kendi ateşimi kendim yaktım.   Sonra dedim ki:   Yaşamayı seviyorsan, savaşmayı da seveceksin.   Yolculuğu seviyorsan, ayrılığı da bilece...

  GÖNÜL YARASI Geceler boyu seni düşündüm Aşkın çözülmez bir kördüğüm Ellerini kalbime koy son bir kez daha   Belki unuturum, belki dağılır bu yara   Nereye kadar bu susuş bilemem   Gözlerimde biriken geceyi silemem   Sen yoksan hayattan huzur bulamam   Seninle yanmadıkça sabaha varamam   Kalbimi geri ver, sende kalmasın   Başkalarını sevip de sen sanmasın   Kalbini geri al, bende kalmasın   Başkalarını sevip de ben sanmasın   Bir yol var, karanlıkla örülmüş   Uykularım kabuslarla bölünmüş   Seninle yanmadıkça ışık doğmaz   Sensiz bu şehirde ruhum ısınmaz   Bir çığlık var içimde saklanan   Bir umut var geceye takılan   Seninle yanmadıkça gün uyanmaz   Bu gönül yarası sensiz iyi olmaz  Kalbimi geri ver, sende kalmasın   Başkalarını sevip de sen sanmasın   Kalbini geri al, bende kalmasın...

  HASRET TÜRKÜSÜ  İçimde bir türkü, kırık bir sazla yanık,   Her tel seninle titrer, her nota biraz eksik.   Bir çay koyarım, deminde senin yokluğun,   Bir şiir yazarım, kelimeleri isyan dolu. Gecenin koynunda savrulur eski düşler,   Yastığımda yankı, adını fısıldar rüzgâr.   Bir seni ararım, gözyaşımda iz bırakan,   Bir gül solar elimde, kokusu senden kalan. Bir rüya düşer, uykusuz gözlerime,   Kırık bir aynada yüzün, parçalanmış zamana.   Bir ağıt tutarım, içimde yankılanan,   Her kıta seninle yanar, her hece kanar ayrılığa Bir çığlık saklıdır sustuğum her kelimede,   Bir isyan büyür, içimdeki sessizlikte.   Bir rüzgâr eser, eski bir defterin arasından,   Sayfalar dökülür, senli cümlelerle yanan. Türkü biter, ama sızısı kalır tende,   Her ezgi seninle başlar,  Her susuş sana döner.   Yeni şiir yazarım, deftere,   Ve adını ...

  İYİLİK EK, İYİLİK BÜYÜSÜN... İyilik tohumları ek, iyilik büyüsün.   Kötülüğü kökünden sök, ebediyen yok olsun. Güneş doğsun karanlığın ardından,   Toprak dirilsin, umutla dolsun.   Bir damla suyla yeşeren filiz,   Bin yılın susuzluğunu unutsun.   Karanlık gölgeler çekilsin dağlardan,   Sis dağılsın, yol görünür olsun.   Kurt ulusun özgürlüğün türküsünü,   Gökyüzü aydınlansın ay ve yıldızla.   İyilik bir çınar gibi kök salsın,   Dallarında kuşlar yuva kursun.   Kötülük hiç olmamış gibi silinsin,   Rüzgârla savrulsun, bir daha dönmesin.   Ve insan, ışığı kendi kalbinde bulsun   Karanlıklar aydınlansın, esenlik olsun Fatih Mehmet Yiğit 

  UMUTLARIMA YAĞDI KAR... Umutlarıma yağdı kar   Dondu içimde bahar Geceyi örttü gündüzüm   Yitirdim, yolum, izim   Rüzgârla savruldu sesim   Karanlıkta sustu hevesim   Ayrılıkla boğuldu nefesim   Hasretim, özlemim sensin   Gözlerimde soldu ışık   Kalbimde büyüdü boşluk   Yıldızlara sordum seni   Aradım bulamadım sevdiğimi… Fatih Mehmet Yiğit