“Yemekleri pek sanatlıdır, çeşitli çeşnileri vardır. Umumiyetle bir şölen yemeği olan pirinç lapasını öyle yoğun yaparlar ki lapadan elleriyle parça alırlar. Tuhaftır ki balıklardan uzak dururlar. Domuz hariç her eti yerler…Üç tür içecekleri vardır. Birincisi, secher (şeker) veya seyreltilmiş balla karıştırdıkları ve tserbeth (şerbet) adını verdikleri içecektir. İkincisi, çekirdekleri çıkartılmış kuru üzümler suda pişirildikten, içine gül suyu ve bir miktar saf bal eklendikten sonra elde edilen, hossaph (hoşaf ) adı verilen içecektir. Türkiye’de her yerde bu satılır, tatlıdır ve karnı şişirir. Üçüncü içecek üzüm şırasından üretilen, tadı ve görünüşü daha ziyade bala benzeyen pechmez (pekmez) ile yapılır, pekmez su ile seyreltilip içmeleri için kölelere verilir” (s. 66).
                                            
Bartholomaeus Georgieviz
TÜRKLERİN ÂDETLERİ ÜZERİNE
(De Turcarum Moribus Epitome)
Latinceden Çeviren: A. Doğucan Hanegelioğlu