SERZENİŞ 
(DERTLİ DERTLİ)

Yandı gönül ocağım sevda ile  
Tutuştu içimde yel dertli dertli  
O yar göçtü gitti bir gurbet ele  
Kaldım ben burada yol dertli dertli  

Gönül eğilmeden aşk köprüsü geçilmez  
Yaradan’a yalan söz hiç seçilmez  
Gerçek bilinmeden sır açılmaz  
Cahil sözünden dil dertli dertli  

Bir garip serzenişle sitem ettim kadere  
Döndü hayalim yıkık bir viraneye 
Merhem olur mu bu ilaç, çareye 
İnlerim her gece, gel dertli dertli  

Düştüm bir virane gönül hanına  
Ne bir dost uğrar, ne sen gelirsin yanıma  
Yalvardım Mevlâ’ya kanlı gözyaşlarımla
Süzülür gözümden sel dertli dertli  

Yolum yokuş oldu taşlı dikenli  
Her adım bir çile, gönlüm kederli
Bir umut ararım gece gündüzlü  
Kapanmaz bu yara el dertli dertli  

Fatih Mehmet Yiğit