Kulak verdim dört köşeyi dinledim

Arkam sıra gıybet eden çoğ imiş

Çok yaşayıp mihnet ile ölmeden

Az yaşayıp devran sürmek yeğ imiş

Tükendi sözüm, yoktur gıybetim

Bir yatsıya kaldı benim mühletim

Bilemedim ana baba kıymetin 

Arkamızda karlıca bir dağ imiş

Karşıda görünen karlı dağlar

Hastanın halinden ne bilsin sağlar

Her nere vardımsa dertliler ağlar

Aradım cihanı dertsiz insan yoğ imiş

Her daim böyledir feleğin işi

Zehirden acıdır engelin aşı

Tırnağın var ise başını kaşı

Sağ gözden sol göze fayda yoğ imiş

Karac'oğlan der ki: dosta varam

Su değilem bulanıp da durulam

Bu dünyada sevdiğine sarılan

Âhirette sorgu sual yoğumuş

Ozan Karacaoğlan

***

İnsanlar, ne garip?

Hem Dünyayı, Cehenneme çeviriyorlar

Hem de; Tanrı'dan Cenneti istiyorlar

Cenneti de Cehennemi de;

İçinde taşıdıklarını bilmiyorlar...

Cennette, cehennemde;

Senin içinde,

Yaptıklarında, ettiklerinde...

Kurt Baba